Σύμβαση με ΕΟΠΥΥ

ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ
Τα άρθρα μας αφορούν κυρίως ΜΗ ΙΑΤΡΟΥΣ, για αυτό προσπαθήσαμε να τα γράψουμε όσο πιο απλά γίνεται χωρίς δύσκολους ιατρικούς όρους και πολύπλοκες ερμηνείες, ώστε να γίνονται κατανοητά σε όλους.
Μοιραστείτε αυτό το άρθρο

Τι σημαίνει αυτοάνοσο νόσημα :

Tο ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένα πολύπλοκο δίκτυο από κύτταρα και χημικές ουσίες του οποίου ο φυσιολογικός  ρόλος είναι να προστατεύει τον οργανισμό και να αντιμετωπίζει τις λοιμώξεις που προκαλούνται από βακτήρια, ιούς και οτιδήποτε άλλο εισβάλλει στο σώμα που το θεωρεί ξένο.

Όταν κάποιος πάσχει από αυτοάνοσο νόσημα το ανοσοποιητικό του σύστημα λανθασμένα επιτίθεται εναντίον του ίδιου του σώματός του στοχεύοντας τα κύτταρά τους ιστούς και τα όργανά του.

Η έγκαιρη αντιμετώπιση αποτελεί κλειδί για τον έλεγχο των αυτοάνοσων νοσημάτων της μεγάλης αυτής κατηγορίας των μυστηριωδών και ύπουλων νοσημάτων που περιλαμβάνουν την ρευματοειδή αρθρίτιδα, την λευκή, την ψωρίαση, την σκλήρυνση κατά πλάκας, τον ερυθηματώδη λύκο, τις αγγειίτιδες και άλλα.

Σήμερα η διεθνής επιστημονική κοινότητα γνωρίζει ότι τα αυτοάνοσα νοσήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα γιατί αν χαθεί πολύτιμος χρόνος τότε τα νοσήματα αυτά είναι πολύ δυσκολότερο να αντιμετωπιστούν και να μπούν σε ύφεση.

Τα αυτοάνοσα νοσήματα διαγιγνώσκονται ,εκτιμώνται και παρακολουθούνται μέσω συνδυασμού εξετάσεων αίματος για αυτοαντισώματα, για την μέτρηση της φλεγμονής, της λειτουργίας των οργάνων και μέσω απεικονιστικών εξετάσεων όπως ακτινογραφίες, υπερηχοτομογραφία, αξονική η μαγνητική τομογραφία.

Με τον όρο αντιπυρηνικά αντισώματα (ANA) περιγράφεται μία ποικιλία αυτοαντισωμάτων κατά συστατικών των κυτταρικών πυρήνων που περιέχουν DNA ,RNA και διάφορες πυρηνικές πρωτεΐνες και ριβονουκλεϊοπρωτεΐνες .

Τα θετικά ΑΝΑ  στερούνται ειδικότητάς και είναι δυνατόν να εμφανιστούν  σε πολλά  αυτοάνοσα νοσήματα, χρόνιες φλεγμονές , μολυσματικές ασθένειες, κακοήθειες και επίσης να προκληθούν από ορισμένα φάρμακα .

Νοσήματα που πρέπει να διερευνηθούν για αυτοάνοση αιτιολογία είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η αυτοάνοση ηπατίτιδα,η πρωτοπαθής χολική κίρρωση,η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα,η νόσος του Addison,η κακοήθης αναιμία,οι αυτοάνοσες νεφροπάθειες και αγγειίτιδες,η κοιλιοκάκη, η πομφολυγώδης νόσος κ,ά.

Τα αυτοανοσα νοσηματα ήπατος/χοληφόρων περιλαμβάνουν έναν αριθμό χρόνιων διαταραχών ασαφούς αιτιολογίας που χαρακτηρίζονται από ανοσοδιαμεσολαβούμενη ηπατική βλάβη συχνά με την παρουσία αυτοαντισωμάτων.

Οι τίτλοι των αυτοαντισωμάτων αυτών παρουσιάζουν διακύμανση κατά τη θεραπεία και δεν σχετίζονται με τη δραστηριότητα της νόσου ή την απάντηση στη θεραπεία.

Η διαγνωστική τους αξία περιορίζεται σε περιπτώσεις όπου τα κλασικά αυτοαντισώματα δεν ανευρίσκονται αλλά και στην ταξινόμηση της νόσου.

Μέσα στο φάσμα των  αυτοάνοσων νοσημάτων του ήπατος μερικοί ασθενείς εμφανίζονται με κλινικά βιοχημικά ,ανοσολογικά, ιστολογικά χαρακτηριστικά και χολοστατικής ηπατοπάθειας( π.χ.πρωτοπαθής χολικη κίρρωση ή πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα) και αυτοάνοσης ηπατίτιδας. Οι καταστάσεις αυτές είναι δύσκολο συνήθως να καταταγούν  κάπου και αναφέρονται συχνά ως σύνδρομο επικάλυψης (overlap syndromes ).

Για το είδος και το κόστος των εξετάσεων για την διάγνωση των αυτοάνοσων νοσημάτων του ήπατος/χοληφόρων δές πακέτα εξετάσεων Ηπατοπαθειών.

Η συχνότητα των αυτοαντισωμάτων στις ιδιοπαθείς φλεγμονώδεις μυοπάθειες (IIMs) είναι αρκετά υψηλή και η θετικότητα τους φτάνει στο 80% .Η ανεύρεση τους παρέχει την δυνατότητα για καλύτερη κλινική κατηγοριοποίηση των IIMs κατά τη διάγνωση.

H παρουσία των ειδικών για την μυοσιτιδα αυτοαντισωμάτων (MSAs) σχετίζεται με ιδιοπαθείς φλεγμονώδεις μυοπάθειες(IIMs)όπως η πολυμυοσίτιδα (PM), η δερματομυοσίτιδα (DM) η νεανική δερματομυοσίτιδα(JDM) η σκληροδερμία (Scl) ή το σύνδρομο επικάλυψης PM/SSc.Eνα σύνδρομο επικάλυψης μεταξύ των δύο κλινικών οντοτήτων. Οι ασθενείς  με το σύνδρομο αυτό μπορεί να εμφανίσουν και τα ειδικά αντισώματα Ku ή PM Scl.

Για το είδος και το κόστος των εξετάσεων για την διάγνωση των αυτοάνοσων φλεγμονωδών μυοπαθειών δες πακετα αυτοάνοσων νοσημάτων.

Για την Συστηματική Αγγειίτιδα και τις αυτοάνοσες Νεφρικές διαταραχές  πρέπει να διερευνηθούν :

Τα αντισώματα IgG έναντι της μυελοϋπεροξειδάσης (MPO-ANCA).

Τα αντισώματα IgG έναντι της πρωτεΐνάσης 3 (PR3-ANCA).

Tα αντισώματα IgG έναντι της βασικής μεμβράνης του νεφρικού σπειράματος (anti-GBM).

Τα αντισώματα έναντι του κυτταροπλάσματος ουδετεροφίλων (ANCAs) είναι αυτoαντισώματα  έναντι των αντιγόνων του κυτταροπλάσματος των κoκκιοκυττάρων  και  των μονοκυττάρων.

Τα ANCA  είναι ένας ορολογικός δείκτης μερικών νεκρωτικών αγγειίτιδων αγγείων μικρού και μέσου μεγέθους που ορίζονται συχνά ως αγγειίτιδες σχετιζόμενες με ANCA ( VAA).

Πολυάριθμες ενδείξεις τόσο κλινικές όσο και πειραματικές δηλώνουν έναν παθογενετικό ρόλο των ANCA στις VAA.

Στους ασθενείς που πάσχουν από VAA οι κύριοι αντιγονικοί στόχοι των ANCA είναι η  μυελουπεροξειδάση (MPO) και η πρωτειναση 3 (PR3). Η εικόνα C-ANCA στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οφείλεται στην παρουσία ειδικών αντισωμάτων για την PR3.

Τα αντισώματα anti-GBM σχετίζονται με σπειραματονεφρίτιδα και σύνδρομο Goodpasture (σπειραματονεφρίτιδα  συχνά με ταχεία έναρξη νεφρικής ανεπάρκειας και πνευμονικής αιμορραγίας) εμφανίζονται κυρίως στους άνδρες ηλικίας 20 έως 40 ετών. Σπειραματονεφρίτιδα χωρίς πνευμονική συμμετοχή είναι πιο κοινή σε μεγαλύτερες ηλικίες (άνω των 50 ) και με μεγαλύτερο ποσοστό στις γυναίκες.

Για το είδος και το κόστος των εξετάσεων για την διάγνωση των αυτοάνοσων αγγειίτιδων και νεφρικών διαταραχών δες πακετα αυτοάνοσων νοσημάτων.

 

 

Επικοινωνήστε μαζί μας για να κλείσουμε ραντεβού

+30 210 9750750