ΟΥΡΙΚΟ ΟΞΥ (ΟΥΡΙΚΗ ΝΟΣΟΣ)

Τα άρθρα μας αφορούν κυρίως ΜΗ ΙΑΤΡΟΥΣ, για αυτό προσπαθήσαμε να τα γράψουμε όσο πιο απλά γίνεται χωρίς δύσκολους ιατρικούς όρους και πολύπλοκες ερμηνείες, ώστε να γίνονται κατανοητά σε όλους.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο

Η ουρική νόσος είναι μία συχνή μεταβολική πάθηση του χαρακτηρίζεται από εναπόθεση κρυστάλλων ουρικού μονονατρίου στις αρθρώσεις και στους εξωτερικούς ιστούς. Η αύξηση του ουρικού οξέος προκαλεί πόνο γενικά στις αρθρώσεις και συχνότερα στο μεγάλο δάκτυλο των ποδιών (gout = πρήξιμο, ερυθρότητα και έντονος πόνος στην προσβεβλημένη άρθρωση).

Ουρική αρθρίτιδα δεν αναπτύσσουν όλοι οι ασθενείς με υψηλό ουρικό οξύ γιατί σε αυτό συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες όπως κληρονομικότητα και άλλοι.

Το ουρικό οξύ είναι το τελικό προϊόν του μεταβολισμού των ενώσεων πουρινης. 0ι πουρίνες είναι συγκεκριμένα αμινοξέα που βρίσκονται σε μία ποικιλία τροφών ειδικά σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης. 

Σε αυξηση του ουρικού οξέος (υπερουριχαιμία) μεγαλύτερη των 6 mg/dl θα εμφανιστούν συμπτώματα  ουρικής νόσου.

Η ουρική νόσος εκφράζεται κυρίως ως:

• Ασυμπτωματική υπερουριχαιμία.
• Ουρική αρθρίτιδα, Οξεία ουρική αρθρίτιδα.. Χρόνια τοφώδης αρθρίτιδα.
• Νεφρική νόσος.Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια σταδίου περίπου 2.
• Ουρολιθίαση  από λίθους ουρικού μονονατρίου. (Δες σχετικό άρθρο)

Το ουρικό οξύ είναι δυσδιάλυτο στο νερό συνεπώς έχει ως αποτέλεσμα να εναποτίθενται κρύσταλλοι ουρικού μονονατρίου σε διάφορα σημεία του σώματος.

Οι ασθενείς με ουρική νόσο πάσχουν  από πολλαπλά συνοδά συμπτώματα όπως:

• Αρτηριακή πίεση σε ποσοστό 89% 
• Μεταβολικό σύνδρομο  63 – 87% 
• Χρόνια νεφρική νόσος 47% 
• Διαβήτης 29%-33% 
• Υπερλιπιδαιμία 63%
• Στεφανιαία νόσος 37%. Χαμηλές  δόσεις ασπιρίνης και χρήση διουρητικών αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης της ουρικής νόσου.
• Καρδιακή ανεπάρκεια 12%
• Ουρική νόσος και φλεγμονή. Η υπερουριχαιμία συνοδεύεται από συστηματική φλεγμονή ακόμη και σε ασυμπτωματικούς ασθενείς.Πρόσφατες μελέτες αναφέρουν την παρουσια υπερηχογραφικών ευρημάτων που παραπέμπουν ξεκάθαρα στην ύπαρξη κρυστάλλων ουρικού μονονατριου στις αρθρωσεις ή τους τένοντες ασθενών (30-50%)  με μακρας διαρκειας ασυμπτωματικής υπερουριχαιμίας.

  Αντιμετώπιση

• Σταδιακή μείωση του σωματικού βάρους σε υπέρβαρους.
• Λήψη αρκετών υγρών πάνω από 2 κιλά το 24ωρο.
• Μείωση της πρόσληψης πουρινών.
• Μείωση ποτών που περιέχουν φρουκτόζη.
• Αύξηση των γαλακτοκομικών με χαμηλά λιπαρά.
• Μείωση αλκοόλ και αποφυγή κυρίως της μπίρας. 

Αναλυτικότερα

 Τροφές που επιτρέπονται :

•  Γάλα, γιαούρτι, τυρί, αυγά,καφές, τσάι, αναψυκτικά.
•  Ψωμί, δημητριακά,ζυμαρικά, ρύζι πατάτες, λαχανικά.
•  Ζάχαρη, μέλι, μαρμελάδα, ζελέ, φρούτα και χυμοί φρούτων.

Τροφές που επιτρέπονται σε μικρές ποσότητες.

• Αρακάς ,φακές, φασόλια ,σπανάκι, σπαράγγια ,μανιτάρια ,ντομάτα.
• Κρέας, κοτόπουλα, γαλοπούλα, ψάρια.
• Γλυκά, παγωτά.
• Αλκοολούχα ποτά.

 Τροφές που απαγορεύονται .

• Εντόσθια, συκώτι ,νεφρά, μυαλά ,γλυκάδια και σάλτσες κρέατος.
• Θαλασσινά, μύδια ,χτένια ,αυγοτάραχο, ταραμάς, σαρδέλες, σκουμπρί ρέγγα, αντζούγιες.
• Κυνήγι.
• Αμύγδαλα.

Φαρμακευτική θεραπεία.

Χορήγηση αλλοπουρινόλης ή ουρικοαπεκριτικών φαρμάκων.Η κατάλληλη αγωγή αποφασίζεται ΜΟΝΟ απο ιατρό.