ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ
Τα άρθρα μας αφορούν κυρίως ΜΗ ΙΑΤΡΟΥΣ, για αυτό προσπαθήσαμε να τα γράψουμε όσο πιο απλά γίνεται χωρίς δύσκολους ιατρικούς όρους και πολύπλοκες ερμηνείες, ώστε να γίνονται κατανοητά σε όλους.
Προστατίτιδα είναι η φλεγμονή του προστάτη. Είναι η πιο συχνή ουρολογική πάθηση σε άντρες κάτω των 50 ετών και η τρίτη πιο συχνή μετά την ηλικία των 50.
Υπάρχουν διαφορετικά είδη προστατίτιδας:
- Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα
- Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα
- Η χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα.
- Η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα
Αίτια προστατίτιδας
Τα αίτια και τα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με το είδος της προστατίτιδας.
Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα
Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα προκαλείται από βακτήρια. Τα πιο συχνά είναι η E.coli, η Klebsiella και ο Proteus. Το μικρόβιο μπορεί να μεταφερθεί με τη σεξουαλική επαφή, μέσω του αίματος .Έχει έντονα συμπτώματα και είναι πυρετός, ρίγος, αδυναμία, συχνουρία και δυσουρία.
Χρόνια προστατίτιδα (βακτηριακή και μη βακτηριακή)
Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα συνήθως προκαλείται από τα ίδια βακτήρια που προκαλούν και την οξεία. Πιο σπάνια έχουν ενοχοποιηθεί και άλλοι μικροοργανισμοί όπως ο γονόκοκκος, χλαμύδια, μυκόπλασμα και μύκητες. Συχνά υπάρχει χρόνια λοίμωξη των ούρων τα οποία παλινδρομούν στον προστάτη και προκαλούν την προστατίτιδα.
Η αιτιολογία της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας δεν είναι ξεκαθαρισμένη
Τα συμπτώματα είναι παρόμοια και για τις δύο μορφές και περιλαμβάνουν:
Αίσθημα τάσης ή βάρους στο περίνεο, την περιοχή ανάμεσα στους όρχεις και τον πρωκτό.
Συχνουρία και επιτακτική ανάγκη κένωσης του εντέρου.
Αίσθημα ατελούς κένωσης της ουροδόχου κύστης.
Δυσκολία στην ούρηση.
Καύσος κατά την ούρηση.
Αίσθημα πόνου στους όρχεις ή στη βουβωνική χώρα.
Ελαττωμένη ερωτική επιθυμία.
Διαταραχές στη στύση.
Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή.
Πρόωρη ή και επώδυνη εκσπερμάτιση.
Νυκτουρία.
Ψυχολογική επιβάρυνση του ασθενούς.
Η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα
Δεν υπάρχουν συμπτώματα συνήθως διαγιγνώσκεται τυχαία σε κάποια βιοψία προστάτη που γίνεται για άλλο λόγο. Τα αίτια που την προκαλούν δεν είναι ξεκάθαρα.
Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ βασίζεται στο ιστορικό του ασθενούς και στην καλή κλινική εξέταση. Η εξεταση Stamey-Mears θα βοηθήσει στον καθορισμό του είδος της προστατίτιδας. Πιο ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις, όπως υπερηχογράφημα (κύστης-προστάτη-όρχεων), αξονική τομογραφία ή μοριακές μπορεί να χρειαστούν αλλά αυτό θα το αποφασίσει ο γιατρός σας. Δές σχετικό άρθρο
Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα
Η γενική εξέταση αίματος θα επιβεβαιώσει την οξεία λοίμωξη ενώ η καλλιέργεια ούρων θα εντοπίσει το υπεύθυνο μικρόβιο.
Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα
Η διάγνωση θα τεθεί από το ιστορικό και την κλινική εξέταση. Η καλλιέργεια ούρων μπορεί να μην εντοπίσει το μικρόβιο που προκαλεί την προστατίτιδα. Η συλλογή ούρων μετά από μάλαξη του προστάτη αυξάνει την πιθανότητα να βρεθεί ο μικροοργανισμός.
Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα – χρόνιος πυελικός πόνος
Για να χαρακτηρίσουμε μια προστατίτιδα έτσι πρέπει τα συμπτώματα να επιμένουν για διάστημα μεγαλύτερο των 3 μηνων.Είναι μια χρόνια κατάσταση που ταλαιπωρεί και επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Η διάγνωση της είναι δύσκολη γιατί οι εργαστηριακές εξετάσεις αίματος, ούρων, υπέρηχοι συνήθως είναι φυσιολογικές. Η εξέταση Stamey-Mears θα βοηθήσει στην διάγνωση και στον καθορισμό του είδους της προστατίτιδας.
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ειναι ανάλογη του είδους της προστατίτιδας.
Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα
Αντιβιοτική θεραπεία ,αντιπυρετικά και αντιφλεγμονώδη.Αφθονη λήψη υγρών .Συχνά όμως απαιτείται νοσηλεία για χορήγηση υγρών και αντιβιοτικών ενδοφλεβίως.
Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα
Η θεραπεία γίνεται με αντιβιοτικά και σε αυτό το είδος προστατίτιδας. Η διάρκεια της θεραπείας πρέπει να είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα, 3 έως και 8 εβδομάδων για να μειωθεί η πιθανότητα υποτροπής. Παράλληλα, θα πρέπει να διερευνηθούν τα αίτια τα οποία συμβάλλουν στη δημιουργία ουρολοιμώξεων. Τέτοιες καταστάσεις είναι η λιθίαση του ουροποιητικού, η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη με υπολειπόμενο ούρων και διάφορες παθήσεις που επηρεάζουν τη νεύρωση της κύστης.
Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα – χρόνιος πυελικός πόνος
Επειδή δεν είναι γνωστά τα αίτια που την προκαλούν δεν υπάρχει μια και μοναδική θεραπεία για όλες τι περιπτώσεις.
Υπάρχει μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων τα οποία διαφέρουν σε κάθε ασθενή. Συχνά οι ασθενείς παρουσιάζουν εξάρσεις και υφέσεις, ενώ τα αίτια που μπορεί να πυροδοτήσουν την επανεμφάνιση της είναι διαφορετικά για τον καθένα.
Η θεραπεία συνήθως είναι μακροχρόνια.
Όλα τα παραπάνω συμβάλλουν αρνητικά στην ποιότητα ζωής του ασθενούς, επηρεάζουν την ψυχολογία του ενώ δεν είναι σπάνιο να προκαλέσουν άγχος και κατάθλιψη.
Η αντιμετώπιση της είναι πολύπλοκη και πρέπει να εξατομικεύει και να προσαρμόζει τις διάφορες θεραπείες που υπάρχουν ανά ασθενή. Συχνά χρειάζεται συνδυασμός θεραπειών που στόχο έχουν να μετριάσουν τα συμπτώματα και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά, φάρμακα που βελτιώνουν τη ροή των ούρων και τη συχνουρία (α-αδρενεργικοί αποκλειστές, αντιχολινεργικά), φάρμακα που βοηθούν τη στυτική λειτουργία, καθώς και νευροληπτικά σε ασθενείς με χρόνιο πόνο.
Τροφές, ποτά ή συνήθειες που επιδεινώνουν τα συμπτώματα θα πρέπει να αποφεύγονται.
Σε κάποιες περιπτώσεις εξειδικευμένοι φυσικοθεραπευτές μπορούν να βοηθήσουν τόσο στο χρόνιο πυελικό πόνο, όσο και εκπαιδεύοντας τον ασθενή να χαλαρώνει το πυελικό έδαφος.
Όταν τα συμπτώματα από την ψυχική σφαίρα είναι σοβαρά ίσως χρειαστεί η συνεργασία ψυχιάτρου ή ψυχολόγου.
Πρόγνωση
Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα είναι πλήρως ιάσιμη με την λήψη αντιβιοτικών για μικρό χρονικό διάστημα (συνήθως 3 εβδομάδων). Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα παρόλο που υποτροπιάζει, ανταποκρίνεται καλά στα αντιβιοτικά και ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός μετά την αγωγή. Η χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα είναι μια πρόκληση τόσο για τον ασθενή όσο και το γιατρό. Συνήθως τα συμπτώματα δεν εξαλείφονται πλήρως αλλά παρουσιάζουν υφέσεις και εξάρσεις. Στόχος είναι ο ασθενής να έχει καλή ποιότητα ζωής και να μην επηρεάζεται η κοινωνικότητα του. Η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα δεν είναι κλινικά σημαντική και δε χρειάζεται αντιμετώπιση.
