ΑΝΑΙΜΙΑ
Τα άρθρα μας αφορούν κυρίως ΜΗ ΙΑΤΡΟΥΣ, για αυτό προσπαθήσαμε να τα γράψουμε όσο πιο απλά γίνεται χωρίς δύσκολους ιατρικούς όρους και πολύπλοκες ερμηνείες, ώστε να γίνονται κατανοητά σε όλους.
ΑΝΑΙΜΙΑ
Η αναιμία δεν αποτελεί νόσο αλλά είναι αποτέλεσμα ποικίλων ασθενειών.
Χαρακτηρίζεται από τη μείωση της αιμοσφαιρίνης στο αίμα.
Η αιμοσφαιρίνη είναι πρωτεΐνη που περιέχεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια και μεταφέρει το οξυγόνο από τους πνεύμονες στα όργανα του σώματος και στους ιστούς και προσλαμβάνει το διοξείδιο του άνθρακα από αυτά και το μεταφέρει στους πνεύμονες έτσι ώστε να αποβληθεί από τον οργανισμό με την εκπνοή.
Ο αιματοκρίτης δεν είναι αξιόπιστος δείκτης αναιμίας. Δεν αντικατοπτρίζει την υπάρχουσα αναιμία εάν γίνει αμέσως μετά από αιμορραγία ή μετάγγιση. Επίσης στην αφυδάτωση παρουσιάζεται μία ψευδής αύξηση του. Σε περιπτώσεις όπου έχουμε αύξηση του όγκου του πλάσματος (όπως στην εγκυμοσύνη) είναι ψευδώς πολύ χαμηλός.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι ταξινόμησης των διαφόρων τύπων των αναιμιών. Ο πιο απλός διαχωρισμός είναι σε πρωτοπαθείς και δευτεροπαθείς.
ΠΡΩΤΟΠΑΘΕΙΣ ΑΝΑΙΜΙΕΣ
Σιδηροπενικές. Οφείλονται σε έλλειψη σιδήρου. Όπως περιπτώσεις κακής διατροφής, χρόνιας απώλειας αίματος, εγκυμοσύνης και άλλων.
Μεγαλοβλαστικές. Προκαλούνται από ανεπάρκεια της βιταμίνης B12 ή και του φολικού οξέος λόγω ανεπάρκειας πρόσληψης τροφής, έλλειψη ενδογενούς παράγοντα, ολικής γαστρεκτομής ή και δυσαπορρόφηση, χρόνια παγκρεατική ανεπάρκεια, νοσήματα του ειλεού και φάρμακα. Είναι δυνατόν να συνυπάρχει ανεπάρκεια της βιταμίνης B12 και του φολικού οξέος.
Αιμολυτικές. Η αιμόλυση (δηλαδή η ρήξη των ερυθρών αιμοσφαιρίων) οφείλεται σε ποικίλα εξωγενή ή ενδογενή αίτια. Συχνότερη αιτία είναι η έλλειψη του ενζύμου G6PD.
Λόγω απώλειας αίματος. Η οξεία απώλεια αίματος οδηγεί σε πτώση των τιμών του αιματοκρίτη της αιμοσφαιρίνης και του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Οι δείκτες των ερυθρών αιμοσφαιρίων παραμένουν φυσιολογικοί.
Συγγενείς αιμοσφαιρινοπάθειες. Όπως μεσογειακή αναιμία, δρεπανοκυτταρική αναιμία και άλλες (δείτε σχετικό άρθρο).
Αμιγείς απλασίες της ερυθράς σειράς.
Σιδηροβλαστικές. Είναι υπόχρωμες αναιμίες οφειλόμενες στην αδυναμία σύνδεσης του σιδήρου για σχηματισμό της αίμης.
Οι τυπικές σιδηροβλαστικές μορφές είναι συγγενείς, υπάρχουν όμως και επίκτητες οι οποίες εντάσσονται στα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα. Η πιο γνωστή είναι η συγγενής σιδηροβλαστική αναιμία που ανταποκρίνεται στην πυριδοξίνη και χαρακτηρίζεται από βαριά υπόχρωμη αναιμία.
Συγγενείς δυσερυθροποιητικές.
ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΕΙΣ ΑΝΑΙΜΙΕΣ
Νοσήματα όπως τα λεμφώματα, οι πλασματοκυτταρικές δυσκρασίες και τα κακοήθη νεοπλάσματα προκαλούν αναιμία λόγω κατάληψης του μυελού των οστών με αποτέλεσμα την απώθηση της ερυθράς σειράς.
Χρόνιες λοιμώξεις οδηγούν σε αναιμία λόγω δέσμευσης του σιδήρου και της αιμοσιδηρίνης από τα μακροφάγα κύτταρα.
Η απλαστική αναιμία και η μυελική απλασία χαρακτηρίζεται από ελάττωση ή και έλλειψη ερυθροβλαστών.
Τα κυριότερα αίτια της απλασίας είναι φυσικοί και χημικοί παράγοντες(π.χ. φάρμακα) διήθηση του μυελού, ενδοκρινικές ανωμαλίες, χρόνιες παθήσεις, χρόνιες φλεγμονές και κολλαγονώσεις.
Για διερεύνηση των αναιμιών δες πακέτα αναιμίας
